0
Biobibliografía
Xesús Ferro Ruibal, nado en Rebón (Moraña) o 28 de setembro de 1944, é un lingüista, teólogo, latinista e escritor galego.
1
A Biblia en Galego
A tradución ao galego da Biblia foi, sen dúbida a grande creación da editorial SEPT. Desde os inicios, no ano 1966, xa se tiña a intención de abordar esta publicación tan importante no ámbito da relixión cristiá e tamén da cultura universal. No ano 1973 tómase a decisión de facer unha versión galega partindo das […]
0
Diccionario dos Nomes Galegos
Segundo a Real Academia Galega, que efectuou a revisión da obra, “o Diccionario dos nomes é un libro feito con grande rigor histórico e filolóxico”. Recupera a onomástica galega na súa totalidade e propón con asisado criterio as adaptacións dos nomes modernos á nosa lingua. Ó ofrecer propostas para renova-la antroponimia, explica-la súa procedencia, establece-la […]
1
O Libro da Vaca
Nesta monografía de 1.635 páxinas artéllanse harmonicamente 12.000 entradas léxicas, 5.000 fraseolóxicas e máis de 1.300 elementos da tradición oral, recollidos de 2.411 fontes de información e 293 concellos de Galicia (e algúns do galego exterior), referidas exclusivamente ó gando vacún e ós seus produtos e subprodutos. Non é un libro de terminoloxía, porque recolle […]
1
Ozú, la Ezpo
Siro é un trasno que anda entre o texto da VOZ e, alí onde lle parece, aparta as letras dunha noticia, chíscanos un ollo irónico e marcha. E no lugar, con maxia que poucos dominan, deixa estampado un debuxo que moitos temen, desexan, coleccionan. A caricatura de Siro é xa o retrato oficial de moitos […]
0
En Louva do Pan
Non probáche-lo pan de manteiga de Moraña e non sábe-lo que é bo pan. Ademais es dos que non se atreven a confesar que lles gusta o pan. Metéronvos na cabeza que o consumo de pan era de países subdesenrolados; que engordaba; eu que sei. Pois eu como moito pan e nunca pasei dos 63 […]
2
O 75 non era mal ano
No 75 fíxenme un home, pasando do paro a aproba-las oposicións para ensinar latín en Ferrol. E, nisto, Franco púxose a morrer. España eran dous bandos: os que corrían o medo sendo audaces e os que o compensaban coa prepotencia. Os audaces esperaban poder falar libremente e os prepotentes estribillaban en consolida-lo monopolio da palabra. […]